“ผู้คนหลากหลายชีวิตในปากคลองตลาดยังคงทำหน้าที่ของตัวเองต่อไป ในฤดูกาลที่กลางวันยาวนานกว่ากลางคืน”
หน้าปัดนาฬิกาบอกเวลาว่า อีกไม่กี่นาทีก็จะหนึ่งทุ่มตรง
แต่แสงของดวงอาทิตย์ยังคงทำหน้าที่อยู่ไม่หายไปไหน
ทำให้ผู้คนหลากหลายชีวิตในปากคลองตลาดยังคงทำหน้าที่ของตัวเองต่อไป
ในฤดูกาลที่กลางวันยาวนานกว่ากลางคืน
.
ไม่ว่าจะเป็นพ่อค้ากล้วย ที่กำลังจัดระเบียบหน้าร้านค้า
คนงานที่กำลังเดินเข็นรถเข็นอย่างขะมักเขม้น
ลูกค้าที่มาจับจ่ายซื้อของที่ต่างก็สวมใส่หน้ากากอนามัย
เพื่อป้องกันเชื้อโรคที่มองไม่เห็น
รวมถึงคนขับรถตุ๊กตุ๊กที่นั่งรอลูกค้าอยู่นานสองนาน
.
ถึงแม้ในวันนี้ประเทศไทย
จะไม่มีผู้ติดเชื้อในประเทศติดต่อกันนานถึง 36 วันแล้วก็ตาม (30 มิ.ย. 2563)
แต่ถึงอย่างไร เชื้อไวรัสนี้ก็ยังไม่ได้หายไปไหน
เพียงแค่มันกระจายอยู่นอกประเทศของเราเท่านั้นเอง
