เมื่อแหงนหน้ามองขึ้นไปด้านบนชั้นสองของอาคารพาณิชย์เก่าย่านเยาวราช
ก็พบกับเหล่าบรรดาหน้าต่างเก่าจำนวนมากที่เริ่มชำรุดทรุดโทรมไปตามกาลเวลา
แต่ทว่ากลับมีเสน่ห์อยู่เรียงรายอยู่ด้านบน
คล้ายกับว่าได้พบเจอกับสิ่งของอีกชิ้นหนึ่งที่หายไปจนหลงลืมที่จะตามหามานาน
หน้าต่างบางบานจากสีที่เคยสดใสก็กลับเริ่มซีดจาง
บางบานจากไม้ที่เคยเต็มแผ่นก็เริ่มผุกร่อนและเว้าแหว่ง ฯลฯ
ไม่ไกลกันมีหน้าต่างถูกเปิดอ้ารับลมเย็นในช่วงบ่ายคล้อยของวัน
จะว่าไปหน้าต่างเก่าเหล่านี้ก็คงจะเหมือนกับของเก่าอีกหลายๆ อย่างที่อยู่บนโลกใบนี้
ที่ยิ่งเก่าเท่าไหร่ก็กลับยิ่งมีเสน่ห์มากขึ้นเท่านั้น
ไม่ว่าสิ่งของเหล่านั้นจะผ่านวันเวลามาเนิ่นนานเพียงใด…แล้วก็ตาม
