หากพูดถึงย่านพาหุรัด ทุกคนก็คงจะนึกถึงแหล่งค้าผ้า ที่คึกคักย่านหนึ่งของกรุงเทพฯ
แต่ไม่ใช่วันนี้ วันที่โควิด-19 แพร่ระบาดไปแทบทุกพื้นที่
จนผู้คนไม่กล้าออกเดินทางไปไหนมาไหน
.
“บางวันขายได้แค่หลักร้อย พอคิดเป็นกำไรมันก็ได้ไม่เท่าไหร่…พี่ก็เห็นอยู่มันไม่มีคน”
พ่อค้าวัยกลางคนในพาหุรัดเล่าถึงสถานการณ์ค้าขายที่เขาเผชิญอยู่ในขณะนี้
.
เมื่อลองมองสำรวจร้านค้าต่างๆ รอบบริเวณ ก็เห็นแต่ความเงียบเหงาและประตูม้วนเหล็กที่ถูกดึงปิดลง
บางร้านมีป้ายกระดาษติดไว้หน้าร้าน ‘หยุด 28 มีนา – 30 เมษา’
ทางเท้าที่เคยเป็นที่สัญจรของผู้คนว่างโล่ง ไร้เงาคนซื้อและคนขาย
มีแค่คนเข็นรถขายผักที่ปกติเป็นตัวประกอบฉากในย่านค้าผ้า เดินผ่านเข้ามาราวกับเป็นตัวละครหลัก
.
พาหุรัดวันนี้ไม่เหมือนพาหุรัดที่เคยรู้จัก
พาหุรัดที่ไม่มีผ้านั้นไม่ต่างอะไรกับส้มตำที่ไม่มีมะละกอ
ไม่คุ้น รู้สึกแปลก และไม่ใช่
.
ก็ได้แต่หวังว่า พาหุรัดที่เคยรู้จักจะกลับมา…ในเร็ววัน