รักแท้ไม่แพ้ระยะทาง เมื่อหนุ่มอินเดียปั่นจักรยานกว่า 7,000 กม. จากนิวเดลีไปสวีเดน เพื่อขอหญิงสาวแต่งงาน

“เวลาผมอยู่กับเธอ ผมรู้สึกราวกับตัวเองสูงส่งกว่าท้องฟ้า ผมไม่รู้สึกว่าตัวเองเป็นจัณฑาลอีกต่อไป การได้พบกับลอตต้าเปลี่ยนทัศนคติที่ผมมีต่อตัวเองทั้งหมด”

จะเกิดอะไรขึ้น เมื่อ คาล็อท วอน แชดวีน (Charlotte Von Schedvin) สาวสวีดิชผมบลอนด์ นัยน์ตาสีฟ้า ผู้เกิดในตระกูลผู้ดีเก่าแห่งสวีเดน ตกหลุมรัก ปีเกจ มหานันทิยา (PK Mahanandia) นักศึกษาศิลปะชาวอินเดียผู้ยากไร้ ทั้งยังมีวรรณะจัณฑาลติดตัวมาตั้งแต่กำเนิด ชนชั้นที่มีชื่อเรียกในภาษาอังกฤษว่า untouchable ที่ไม่มีใครในสังคมอินเดียอยากแตะต้องแม้แต่เงา 

ต่อไปนี้เราจะเรียกพวกเขาสั้นๆ ว่า ลอตต้ากับปีเกจ เจ้าของตำนานรักแท้แห่งยุคฮิปปี้ ที่ไม่มีอุปสรรคใดมาขวางกั้นได้ ไม่ว่าจะเป็นฐานะ เชื้อชาติ หรือระยะทาง แม้ทั้งคู่จะอยู่ห่างกันถึง 7,000 กิโลเมตรก็ตาม

 

เรื่องราวเริ่มต้นขึ้นใน ค.ศ. 1975 บรรยากาศแห่งยุคบุปผาชนยังคงเบ่งบาน หนึ่งในกิจกรรมที่วัยรุ่นชาวยุโรปนิยมมาตั้งแต่ช่วงกลางทศวรรษที่ 1960 ก็คือ การขับรถไปบนเส้นทางสายฮิปปี้ (Hippie Trail) จากยุโรป เพื่อดั้นด้นค้นหาความหมายของชีวิตไกลถึงประเทศอินเดีย 

และด้วยเส้นทางสายนี้เองที่นำพาให้ลอตต้ามาเจอกับปีเกจ ผู้กำลังนั่งรับจ้างวาดรูปเหมือนอยู่ที่คอนนอท เพลส (Connaught Place) ศูนย์รวมความทันสมัยแห่งกรุงนิวเดลี

 

เย็นวันที่ 17 ธันวาคม 1975 ท่ามกลางบรรยากาศหนาวเหน็บ หญิงสาวก้าวมายืนตรงหน้าศิลปินหนุ่มเจ้าของผมหยิกเป็นลอน ที่นั่งอยู่ท่ามกลางภาพวาดเหมือนของผู้คนด้วยลายเส้นจากดินสอถ่าน พร้อมแผ่นป้ายโฆษณาที่ระบุว่า “รับวาดภาพเหมือน เสร็จภายใน 10 นาที แค่ 10 รูปี” เธอจึงขอให้เขาวาดภาพเหมือนของตัวเธอ 

ปีเกจวัย 26 ปี ผู้เริ่มเป็นที่รู้จักในวงกว้างจากฝีมือวาดภาพนักการเมืองและบุคคลสำคัญในอินเดีย แม้กระทั่งคนดังระดับโลกในยุคนั้นอย่าง วาเลนตีนา เตเรชโควา (Valentina Tereshkova) นักบินอวกาศหญิงคนแรกที่ได้ไปสำรวจอวกาศ ก็เคยเป็นแบบให้เขาวาดภาพเหมือนมาแล้ว กลับประหม่าเงอะงะเสียอาการจนมือสั่นไม่สามารถวาดรูปได้ เขาจึงขอให้เธอกลับมาใหม่ในวันพรุ่งนี้

 

เธอกลับมาหาเขาถึง 3 ครั้ง และเขาวาดภาพเหมือนให้เธอไป 3 ภาพ เขาคิดเงินภาพละ 10 รูปี แต่เธอกลับให้เงินเขาภาพละ 20 รูปี หนุ่มอินเดียผู้มีปากตรงกับใจบอกสาวสวีดิชว่า “คุณจะมาให้เงินผมมากกว่าที่ผมขอไม่ได้ เพราะคุณสวยมาก และผมไม่คิดจะโก่งราคาผู้หญิงสวยๆ แบบคุณ นอกจากพวกผู้ชายหัวล้านทั้งหลาย” ปีเกจเล่าพลางหัวเราะถึงความหลังที่ยังแจ่มชัดในความทรงจำ เมื่อครั้งให้สัมภาษณ์กับ National Geographic

 

ในการพบกันครั้งที่ 2 เขาถามคำถามแปลกๆ กับเธอว่า “คุณเกิดราศีพฤษภหรือเปล่า คุณเล่นดนตรีเป็นใช่ไหม แล้วคุณเป็นเจ้าของผืนป่าด้วยหรือเปล่า” 

และที่แปลกยิ่งกว่าก็คือ เธอตอบ Yes สำหรับทุกคำถาม 

ปีเกจตัวสั่นด้วยความรู้สึกที่ยากจะบรรยายหลังได้ฟังคำตอบที่อยากได้ยิน พลางบอกสาวฮิปปี้วัย 20 ปี ที่ยืนอยู่ตรงหน้าว่า “เป็นบัญชาของสวรรค์ ที่ทำให้เราทั้งคู่ได้มาพบกัน!”

 

แน่นอนว่าลอตต้าประหลาดใจมาก แต่ก็ไม่มากเท่ากับความรู้สึกพองฟูในหัวใจ เพราะลึกๆ แล้วเหตุผลที่เธอเดินทางด้วยรถบัสโฟล์คสวาเกนจากสวีเดนนาน 22 วันเพื่อมายังอินเดีย ก็เพราะมีบางอย่างดลใจเช่นกัน 

“ฉันอยากเดินทางไปอินเดียตั้งแต่อายุ 10 ขวบ จากการได้ดูหนังเกี่ยวกับแม่น้ำคงคา และอ่านหนังสือเกี่ยวกับอินเดียหลายต่อหลายเล่ม ตั้งแต่นั้นฉันก็บอกตัวเองว่า วันหนึ่ง ฉันจะไปที่นั่น” ลอตต้าให้สัมภาษณ์กับ CNN Travel

 

นอกจากนี้ ลอตต้ายังมีความใฝ่ฝันอยากเป็นนักโบราณคดี เธอชอบค้นคว้าข้อมูลเกี่ยวกับอียิปต์โบราณ สนใจในคำสาปและเรื่องลี้ลับ นำไปสู่การค้นคว้าเรื่องเกี่ยวกับยูเอฟโอ ชีวิตบนดาวดวงอื่นในระบบสุริยะ และเชื่อในเรื่องชาติภพ รวมถึงการกลับชาติมาเกิด 

จึงไม่แปลกที่เธอจะตอบคำถามประหลาดๆ ของปีเกจโดยไม่ตะขิดตะขวงใจ โดยเฉพาะเมื่อมารู้ทีหลังว่า ทุกคำถามของเขามาจากคำทำนายของหมอดูประจำหมู่บ้าน ที่เคยทำนายชะตาของปีเกจเอาไว้ตั้งแต่แรกเกิดว่า เขาจะได้แต่งงานกับหญิงสาวที่ไม่ใช่คนเผ่าพันธุ์นี้ ไม่ใช่คนในหมู่บ้านนี้ ไม่ใช่คนในอำเภอ จังหวัด หรือรัฐนี้ อันที่จริงเธอไม่ใช่คนประเทศนี้ด้วยซ้ำ และไม่ต้องไปตามหา เพราะเธอจะเดินทางมาหาเขาด้วยตัวเอง

 

“ชะตาชีวิตลิขิตให้เจ้าจะได้เมียเป็นนักดนตรี เป็นเจ้าของผืนป่า และเป็นคนราศีพฤษภ” คำทำนายของหมอดูที่ขีดเขียนบนใบลานเป็นเหมือนเข็มทิศชีวิตของปีเกจ ที่ทำให้เด็กหนุ่มวรรณะจัณฑาลผู้ยากไร้อย่างเขา ไม่เคยย่อท้อต่อทุกอุปสรรคในชีวิต เพราะเขาเชื่อมั่นว่าวันหนึ่งคำทำนายของหมอดูจะเป็นจริง 

หลังจากรักแรกพบเกิดขึ้นกับคนทั้งคู่ ลอตต้าก็ใช้เวลาตลอดหนึ่งเดือนในประเทศอินเดียกับปีเกจ เธอยินดีนั่งรถไฟข้ามรัฐเดินทางไปพบพ่อและพี่น้องของปีเกจถึงรัฐโอริสสา ทางตะวันออกของอินเดีย

 

“ฉันไม่มีตรรกะอะไรทั้งสิ้น แค่ทำตามหัวใจ 100%” สาวน้อยสวีดิชในวันนั้นลั่นวาจา “ตอนไปถึงโอริสสา ฉันรู้สึกเหมือนได้กลับบ้าน สำหรับใครที่เชื่อในการกลับชาติมาเกิด ฉันรู้สึกอย่างแรงกล้าเลยว่าฉันเคยใช้ชีวิตที่อินเดียมาก่อน” 

“เวลาผมอยู่กับเธอ ผมรู้สึกราวกับตัวเองสูงส่งกว่าท้องฟ้า ผมไม่รู้สึกว่าตัวเองเป็นจัณฑาลอีกต่อไป การได้พบกับลอตต้าเปลี่ยนทัศนคติที่ผมมีต่อตัวเองทั้งหมด” ปีเกจเผยความในใจ เมื่อความรักผลักดันให้เขาเปลี่ยนเป็นคนใหม่ จากชายที่เคยคิดว่าตัวเองต่ำต้อย เพราะถูกปลูกฝังมาตั้งแต่จำความได้ว่ามีสถานะด้อยกว่าหมาและวัว ไปวัดก็ถูกคนวรรณะสูงกว่าเอาหินขว้างใส่ ไม่มีใครยอมแตกต้องเนื้อตัวเขา หนักเข้าเขาถึงขั้นเคยพยายามฆ่าตัวตายด้วยการนอนให้รถไฟทับมาแล้ว 

แต่ทุกความทุกข์ก็มลายหายไป เมื่อได้พบกับหญิงสาวจากคำทำนาย

 

ทว่าช่วงเวลาแห่งความสุขก็สิ้นสุดลง เมื่อลอตต้าต้องเดินทางกลับบ้านเกิด เมืองบูโรส ประเทศสวีเดน ก่อนจากกัน ปีเกจให้คำสัญญาว่าจะเดินทางไปหาเธอที่สวีเดน ไม่ว่าจะต้องใช้เงินเท่าไรก็ตาม 

“ในสมัยนั้นมีแต่มหาราชาเท่านั้นที่เดินทางด้วยเครื่องบิน” เขาเล่าถึงบรรยากาศการเดินทางในยุคนั้น ที่ต่อให้ทุกคนสามารถเดินทางโดยเครื่องบินได้เหมือนทุกวันนี้ ศิลปินไส้แห้งอย่างเขาก็ไม่มีเงินซื้อตั๋วเครื่องบินอยู่ดี

 

ผ่านไปปีครึ่ง หลังจากติดต่อกันผ่านจดหมายอย่างต่อเนื่อง ชายหนุ่มที่ปกติอาศัยนอนตามสถานีรถไฟ บนโรงพัก หรือในตู้โทรศัพท์ริมทางก็รู้สึกว่าถึงเวลาออกเดินทางแล้ว 

เขาตัดสินใจขายภาพวาดและสมบัติติดตัวทั้งหมดที่มี นำเงินไปซื้อจักรยานหนึ่งคัน พกเงินติดตัว 80 ดอลลาร์กับอีกไม่กี่ร้อยรูปี แล้วขึ้นคร่อมบนอาน ออกแรงปั่นพาหนะสองล้อมุ่งหน้าไปตามทิศที่พระอาทิตย์ตกดินอย่างไม่ลังเล 

ปีเกจออกเดินทางในวันที่ 22 มกราคม ค.ศ.1977 โดยใช้เส้นทางสายฮิปปี้เทรลเหมือนอย่างที่ลอตต้าเดินทางมาพบกับเขา เริ่มต้นจากกรุงนิวเดลี ปั่นขึ้นไปทางเหนือยังอมฤตสาร์ แล้วข้ามไปสู่อัฟกานิสถาน อิหร่าน ตุรกี ออสเตรีย เยอรมนี เดนมาร์ค จนถึงสวีเดน โชคดีที่การเดินทางระหว่างประเทศในสมัยนั้นสามารถทำได้โดยไม่ต้องขอวีซ่าแต่อย่างใด

 

ระหว่างการเดินทาง ปีเกจต้องอาศัยนอนตามเต็นท์ของชาวเบดูอินกลางทะเลทราย นอนตามที่พักเยาวชน หรือกระทั่งนอนอาบลมห่มดาวท่ามกลางราตรีอันมืดมิดริมทะเลแคสเปียน ในคืนอันไร้ที่พักพิง 

จากอินเดียสู่อัฟกานิสถาน ภาษาไม่ได้เป็นอุปสรรคในการสื่อสารสำหรับเขา เพราะคนอัฟกันส่วนใหญ่เข้าใจภาษาฮินดี แต่เมื่อเข้าสู่เขตแดนอิหร่าน เขาก็เริ่มพูดกับใครไม่รู้เรื่อง มีแต่ภาษาที่ส่งผ่านทางภาพวาดของเขาเท่านั้น ที่เป็นเหมือนบัตรผ่านทางชั้นดี ที่ทำให้เขาเดินทางเข้าประเทศโน้นออกประเทศนี้อย่างไร้ปัญหา

 

“เป็นอีกครั้งที่ศิลปะช่วยชีวิตผมเอาไว้ การเดินทางในครั้งนั้นทำให้ผมตระหนักได้ว่าความรักคือภาษาสากลที่แท้จริง ที่สามารถสื่อสารให้ผู้คนเข้าใจซึ่งกันและกันได้ดีที่สุด” ครั้งหนึ่งเขาเคยให้สัมภาษณ์กับ BBC 

แม้จะต้องเหน็ดเหนื่อยและเจ็บปวดจากอาการบาดเจ็บที่เกิดขึ้นจากการปั่นจักรยานทุกวัน แต่สิ่งที่ยึดโยงให้เขามั่นใจว่าต้องไปต่อ ก็คือ ความรู้สึกตื่นเต้นที่ใกล้จะได้พบลอตต้าในไม่ช้า อีกทั้งจดหมายที่เขาและเธอเขียนถึงกันและกันตลอดระยะเวลา 4 เดือนของการเดินทางก็เป็นหลักประกันว่า เธอรอเขาอยู่

 

ด้วยความที่เขาเองก็ไม่ได้ปฏิญาณตนว่าจะต้องปั่นจักรยานเท่านั้น ดังนั้น วันไหนที่โชคดีก็จะมีคนชวนปีเกจให้ติดรถไปลงปลายทาง หรือกระทั่งซื้อตั๋วรถไฟให้เขาโดยสารจากอิสตันบูลไปกรุงเวียนนา  

“ผมปั่นจักรยานเพื่อความรัก แต่ผมไม่ได้รักการปั่นจักรยานเลย” ปีเกจเอ่ยติดตลก 

ด้วยบุคลิกยิ้มง่าย เป็นมิตร และมีฝีมือในการวาดรูปเป็นเหมือนของขวัญจากพระเจ้าอยู่กับตัว ทำให้ปีเกจสามารถผูกมิตรกับเพื่อนใหม่ พร้อมกับหารายได้ระหว่างการเดินทางด้วยการวาดรูปเหมือนบุคคลต่างๆ ที่เขาพบเจอ แลกเป็นอาหารบ้าง ได้เป็นเงินบ้าง 

ในที่สุด เขาก็เดินทางถึงเมืองบูโรส ประเทศสวีเดน ในวันที่ 28 พฤษภาคม ค.ศ. 1977 และมีเงินนอนอุ่นๆ ในกระเป๋าถึง 800 ดอลลาร์ 

ใครหลายๆ คนปรามาสความพยายามของเขาว่า คงจะสูญเปล่า ความรักที่เกิดขึ้นชั่วประเดี๋ยวประด๋าวขณะเดินทางไม่มีวันยั่งยืน อีกทั้งวัฒนธรรมที่ต่างกันสุดขั้วก็ทำให้หนุ่มอินเดียหวั่นประหม่าในช่วงแรกไม่น้อย 

“ผมไม่เคยรู้จักวัฒนธรรมยุโรปมาก่อน ทุกอย่างคือสิ่งใหม่สำหรับผม แต่ลอตต้าเป็นคนสนับสนุนผมในทุกย่างก้าว เธอคือคนพิเศษ และเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ผมรักมาตั้งแต่ปี 1975 จนถึงทุกวันนี้”

 

ปัจจุบัน ปีเกจเป็นศิลปินและนักสร้างแรงบันดาลใจ ใช้ชีวิตคู่กับลอตต้าอย่างมีความสุขในประเทศสวีเดนมานานกว่า 40 ปี โดยมีพยานรักเป็นลูกชายกับลูกสาว และความรู้สึกส่วนตัวของเขาเองที่ก็ยังคงไม่เข้าใจว่า ทำไมผู้คนถึงคิดว่าการปั่นจักรยานจากอินเดียไปยุโรปเป็นเรื่องยิ่งใหญ่ขนาดนั้น 

“ผมแค่ทำในสิ่งที่ต้องทำ ผมไม่มีเงิน แต่ผมต้องไปหาเธอ ดังนั้น ถึงจะไม่ชอบ แต่ผมก็เลือกไม่ได้ที่จะต้องปั่นจักรยานเพื่อไปหาคนรักของผม ง่ายๆ แค่นั้นเอง” 

อ้างอิง 

• Sophie Eastaugh.From India to Sweden by bike –an international love story. https://cnn.it/3pHIK3a 
• Vikas Pandey.The man who cycled from India to Europe for love. https://bbc.in/3pLIGPX 
• Simon Worrall.This Man Rode a Bike From India to Sweden – for Love. https://on.natgeo.com/36BRPDi 
• เพร โยฮัน อันเดรสอน.นิวเดลี–บูโรส.สันสกฤต, 2560