ชีวิตผู้ยากไร้ ในวันที่ต้องยืนรอรับอาหารท่ามกลางแสงแดด

บางคนยืนตากแดดอยู่อย่างนั้น เพราะไม่มีอุปกรณ์ใช้กำบังร่างกาย

แต่บางคนก็หยิบจับสิ่งของที่ตนมีมาบดบังความร้อนจากดวงอาทิตย์ ไม่ว่าจะเป็นเสื้อ ร่ม ถุงผ้า ผ้าเช็ดหน้าหรือแม้กระทั่งหนังสือพิมพ์ ฯลฯ

“ไม่รู้ข้าวจะพอไหม และต่อไปจะเหลือวันละหนึ่งรอบหรือเปล่า”

คนไร้บ้านที่มายืนรอรับอาหารกล่าว 

ในวันที่มีคนมาบริจาคอาหารน้อยลง

ทว่าคนที่มายืนรอรับกลับเท่าเดิม หรือเผลอๆ อาจเพิ่มขึ้น

จากแต่ก่อนจะมีคนมาบริจาควันละ 3 รอบ

ตอนนี้เหลือเพียงวันละ 2 รอบ คือช่วงเช้าและช่วงกลางวัน

“ถ้าไม่มีมาบริจาคก็ต้องอด” 

คนไร้บ้านผู้ตกงานมาปีกว่าอีกคนพูด 

แสงแดดในตอนเที่ยงไม่มีทีท่าว่าจะอ่อนแรงลงแต่อย่างใด

แต่พวกเขาและเธอยังคงยืนรออยู่ท่ามกลางความร้อนนั้น

เพียงเพื่อให้ท้องที่หิวได้อิ่มไปอีกมื้อ

ในวันที่ใครบางคนเล่าให้ฟังสั้นๆ ว่า “เขานั้นไม่มีสตางค์ติดตัว”