ดุสิตธานีเป็นเมืองจำลองที่มีบ้าน มีกฎหมาย ไฟฟ้า ชื่อถนน และสิ่งต่างๆ ที่เมืองเมืองหนึ่งพึงจะมี แล้ววันนี้ ‘ดุสิตธานี’ อยู่ที่ไหน?

ถ้าถามว่า ‘อะไรคือสิทธิพื้นฐานที่ขาดหายไปจากสังคมในปัจจุบัน’ คุณจะตอบว่าอะไร?

“มีความฝัน” คือเหตุผลสั้นๆ ที่ทำให้วินัยถีบตัวเองจากชีวิตกระเป๋ารถเมล์ ขึ้นมาเป็นช่างภาพข่าวสารคดีอาชีพ

ภาพถ่ายแผงขายหนังสือเมื่อ พ.ศ.2560 ปีนั้นนิตยสาร ‘คู่สร้างคู่สม’ ปิดตัว และสถานการณ์สื่อสิ่งพิมพ์อยู่ในขั้นวิกฤต

ในวันที่ถึงทางตัน ชีวิตของ Gongkan กระซิบว่า บางทีเราต้องกลับมาซื่อสัตย์กับหัวใจตัวเองอีกครั้ง เพื่อ ‘ปลดล็อค’ อะไรบางอย่างข้างใน

‘คลองเตย’ หลายคนนึกถึงสลัมและเข้าใจว่าเป็นนรกมากกว่าสวรรค์ แต่ความจริงแล้วคลองเตยเป็นแบบนั้นจริงหรือ?

โปรแกรมมวยที่ไม่มีโปรโมเตอร์ ไม่มีกรรมการ ไม่มีการบอกกล่าวล่วงหน้า มีแต่ผู้ชายกับคนที่ไม่มีทางสู้อย่างเด็กและผู้หญิง

ในวงการหนังสือช่วง พ.ศ.๒๔๗๕ ถึงหลังสงครามโลกครั้งที่ ๒ ศิลปินช่างเขียนปกและภาพประกอบระดับแนวหน้ามีเพียง ๒ คน หนึ่งในนั้นคือ เหม เวชกร

อารากิถ่ายทุกสิ่งอย่างในชีวิต ตั้งแต่ผู้หญิง เซ็กส์ อาหาร แมว ฯลฯ ราวกับเป็นไดอารี่ส่วนตัวที่เผยแพร่สู่สาธารณะ