ชาชัก ภาษามลายูเรียกว่า “teh tarik”
“teh” แปลว่า ชา
“tarik” แปลว่า ดึงหรือชัก
ตรงไปตรงมา ไม่ซับซ้อน
แต่ที่น่าสงสัยคือ การชัก…
“ชักไปทำไม?”
เท่าที่สืบค้นได้ “ชาชัก” ถือกำเนิดในคาบสมุทรมลายูช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่สอง หรือราว 70 ปีก่อน
ว่ากันว่าเป็นเมนูที่เจ้าของร้านขายน้ำหน้าสวนยาง ซึ่งเป็นผู้อพยพเชื้อสายอินเดียมุสลิม ชงเสิร์ฟให้คนงาน ก่อนจะได้รับความนิยมจนกลายเป็นเครื่องดื่มประจำชาติของมาเลเซีย
ส่วน “การชัก” ที่ดูเผินๆ เหมือนการโชว์สกิลเพื่อเรียกแขก จริงๆ แล้วมีเหตุผลอยู่เบื้องหลัง…
1. ชัก = ลดอุณหภูมิ
เพราะชาที่เพิ่งชงเสร็จใหม่ๆ ร้อนเกินกว่าจะดื่ม คนชงจึงเทชากลับไปกลับระหว่างกาสองใบ เพื่อให้ชาเดินทางผ่านอากาศและเย็นลงจน “ร้อนกำลังดี” ซึ่งเป็นอุณหภูมิในการดื่มที่ดีที่สุด
2. ชัก = เพิ่มความอร่อย
เพราะการชักจะช่วยผสมชาและนมให้ “เนียน” และได้รสที่ “นุ่ม” กว่าการชง ตรงนี้นักดื่มสายลึกเปรียบเทียบว่าเหมือนกับการเทเบียร์หรือไวน์ ที่มีวิธีการเฉพาะ เพื่อจะดึงรสชาติที่ดีที่สุด
ถ้าพูดโดยสรุปก็คือ ถ้าจะทำชานม ชงคือดี แต่ถ้าชักคือเฟอร์เฟ็ก!
ส่วน “ชาชัก” จะอร่อยกว่า “ชาชง” จริงหรือเปล่า?
เป็นเรื่อง ‘ลิ้น’ ใครลิ้นมัน
แต่ถ้าใครอยากหาคำตอบ วิธีที่ดีที่สุดน่าจะเป็นการเดินออกไปซื้อชาชักหรือชานมสักแก้ว แล้วก็ “ซด” ให้รู้แล้วรู้รอด
แล้วก็จะพบคำตอบว่า…
อ่าห์~ ชื่นใจ.
FACT BOX:
มาทำ “ชาชัก” กันเถอะ! ถึงแม้ชาชักจะมีต้นกำเนิดจากคาบสมุทรมลายู แต่คนไทยหลายคนรู้จักและกินชาชักจากร้านขายน้ำที่ชงและชักโดยคนไทยมุสลิม จะว่าหาซื้อง่ายก็ง่าย จะว่าหาซื้อยากก็ยาก แต่ที่แน่ๆ หาซื้อง่ายกว่าชาเย็น (แบบไม่ต้องชัก) ดังนั้นใครอยากกิน “ชาชัก” ลองทำเองดูสักแก้ว ก็น่าสนุกดีนะ
ส่วนผสม
- น้ำ 240 มล. ประมาณ 1 แก้ว
- ชาดำ 1 ถุง (ถุงชา)
- นมข้นหวาน 4 ช้อนชา
วิธีทำ
1. นำชาดำใส่น้ำเดือด แช่ไว้ 5 นาที
2. เติมนมข้นหวาน แล้วคนให้เข้ากัน
3. เตรียมกาอีกใบ พร้อม “ชัก”
4. เริ่ม “ชักชา” จนเกิดฟองบนเครื่องดื่ม
5. เทแล้วดื่ม
อ้างอิง:
- Wikipedia. Teh tarik. https://en.wikipedia.org/wiki/Teh_tarik
- National Library Board Singapore. Teh tarik. http://eresources.nlb.gov.sg/infopedia/articles/SIP_2013-07-19_103055.html
