“เพราะทุกสิ่งล้วนมีความงามในแบบเฉพาะของตัวเอง”
สายลมที่พัดเอื่อยในยามบ่ายขณะเดินอยู่กลางแดดจ้า
ไม่ได้ช่วยทำให้อากาศที่ร้อนในเวลานี้ทุเลาลงแต่อย่างใด
แต่ก็ยังดีที่ยังมีร่มเงาของต้นไม้ที่อยู่ภายสวนหลวง ร.9
มาช่วยทำให้ความร้อนจากแสงแดดบรรเทาลงไปได้บ้าง
.
“พอต้นไม้ได้ฝน ค่อยดูสดชื่นขึ้นมาหน่อย”
แม่ค้าขายน้ำพูดกับเพื่อนของเธอ
พร้อมกับแหงนหน้าขึ้นไปมองต้นไม้ที่อยู่รอบๆ
คล้ายกับไม่ต้องการคำตอบเท่าไรนัก
.
เมื่อได้เดินไปเรื่อยๆ ก็เริ่มคล้อยตามกับคำพูดที่แม่ค้าสาวคนนั้นว่าไว้
เพราะต้นไม้ทุกต้นต่างก็ดูสดใสต่างจากฤดูกาลก่อนหน้า
ราวกับว่าช่วงนี้เป็นช่วงเวลาที่ต้นไม้ต่างก็อวดสีสัน และลักษณะจำเพาะกันอย่างเต็มที่
ไม่ว่าจะเป็นต้นพุทธรักษา ต้นปรงดีอูน หรือแม้แต่ต้นจั๋ง ฯลฯ
.
และเหมือนกับธรรมชาติกำลังจะบอกกับพวกเรากลายๆ ว่า
‘ไม่ต้องพยายามที่จะเป็นให้เหมือนใคร
เพราะทุกสิ่งล้วนมีความงามในแบบเฉพาะของตัวเอง’
