“โรงหนังแห่งนี้ยังคงอยู่ ราวกับได้ถูกหยุดเวลาเอาไว้”
ป้ายทางเข้าที่อยู่ด้านบนดูทรุดโทรมตามกาลเวลา
บวกกับอาคารเก่ารูปทรงสะดุดตาที่ตั้งอยู่ด้านในตลาดดาวคะนอง
คล้ายกับมีแรงดึงดูดให้เดินเข้าไปทำความรู้จักกับสถานที่แห่งนี้
.
สถาปัตยกรรมยุคโมเดิร์นด้านนอกยังคงสวยงามเมื่อมีแสงพระอาทิตย์มาตกกระทบ
ที่ปิดป้ายหนังที่อยู่ชั้นล่างในวันนี้ไร้แผ่นโปสเตอร์หนังใดๆ มาปิดทับ เห็นก็เพียงรางหลอดไฟที่ไร้หลอด
ส่วนช่องขายตั๋วก็ดูเหมือนว่าร้างผู้คนมาใช้บริการมานานหลายปี
.
ย้อนกลับไปเมื่อ 40 ปีก่อน โรงหนังดาวคะนองรามา (ปัจจุบันใช้ชื่อว่า บีเอ็มซี ดาวคะนองฯ)
ได้ถือกำเนิดขึ้น เพื่อมอบความบันเทิงให้กับผู้คนในย่านนี้
จนกระทั่งปิดตัวลงเมื่อปี พ.ศ. 2556 คล้ายกับโรงหนังแสตนด์อะโลนที่อื่นๆ ที่ทยอยกันปิดตัวไปก่อนหน้า
.
ผ่านมาจนพ.ศ.นี้ โรงหนังแห่งนี้ยังคงอยู่ ราวกับได้ถูกหยุดเวลาเอาไว้
จะทิ้งไว้ก็เพียงแค่ร่องรอยความทรงจำของผู้คนในยุคสมัยก่อน
ที่คนสมัยนี้ทำได้แค่เพียงจ้องมอง แล้วก็ค่อยๆ จินตนาการตาม.