Little India สีสันภารตะ ณ พาหุรัด

เพียงแค่ข้ามถนนเพื่อมุ่งตรงไปยังซอยเล็กและแคบที่อยู่อีกฟากของถนนจักรเพชร ก็ราวกับได้ก้าวผ่านเส้นเขตแดนทางวัฒนธรรม

.

ผู้คนที่เดินสวนกัน ทุกคนต่างมีใบหน้าคมเข้มและหนวดเครารุงรัง กลิ่นเครื่องเทศน์กลิ่นกำยานหอมอบอวลไปทั่ว คละเคล้าเข้ากับท่วงทำนองดนตรีที่เคยได้ยินในหนังแขก

.

“ที่นี่เป็นเหมือนศูนย์รวมของคนอินเดีย” พี่เทวัญ พ่อค้าขายเครื่องเทศหนวดเคราสีน้ำตาลเทา ให้คำจำกัดความย่านแห่งนี้ ที่เขาอยู่และทำการค้ามานานกว่า 60 ปี

.

เมื่อมองไปรอบตัว ทุกสิ่งที่อยู่ ณ ที่แห่งนี้ก็ยิ่งตอกย้ำคำพูดพี่เทวัญ เพราะไม่ว่าอาหาร โปสเตอร์หนังที่ติดอยู่ข้างกำแพง เสื้อผ้าสีสันฉูดฉาด ข้าวของเครื่องใช้ เครื่องบูชาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ หรือแม้แต่กระทั่งวัดซิกซ์ วัดของศาสนาที่ไม่รูปปั้นและนักบวช ล้วนไม่มีสิ่งใดบ่งบอกว่าที่นี่ไม่ใช่อินเดีย

.

“Little India” ไม่แน่ใจว่านิยามนี้เกิดขึ้นมาเมื่อไหร่ หรือใครเป็นคนตั้ง แต่ที่แน่ๆ เมื่อคุณเดินหลงมาที่นี่ ซอยเล็กๆ แห่งหนึ่งในย่านพาหุรัด

.

คุณอาจจะคิดเหมือนกับเรา ว่าได้ก้าวผ่านเส้นเขตแดนทางวัฒนธรรมบางอย่างเข้ามา.