life

“เข่านี่ปวดมาก…แต่มันก็ต้องทนเอา เพราะไม่อยากเห็นเค้าตายต่อหน้า” น้ำเสียงที่เคยราบเรียบภายใต้หน้ากากสีดำเริ่มสั่นเครือ

.
แดดสายส่องผ่านช่องตึก พาดมายัง ‘ลุงนิด’ ชายวัย 58 ปี ที่สวมชุดตัวละครในหนังดังเรื่องสตาร์วอร์ส ราวกับสปอตไลท์ที่สาดจับนักแสดง
.
เขายืนนิ่งอยู่บริเวณนี้–ตรงทางลงสถานีรถไฟฟ้าสยามเนิ่นนานเหมือนไร้กาลเวลา และเมื่อมีคนเดินมาหย่อนเงินลงกล่อง เขาถึงจะขยับสักครั้ง ด้วยท่าพนมมือไหว้ขอบคุณ
.
“ร้อนแต่ก็ต้องทนเอา เดี๋ยวบ่ายแดดก็พ้นตึกแล้ว”
ลุงนิดพึมพำกับชายคนหนึ่ง ก่อนเล่าเหตุผลที่เขามายืนนิ่งเป็นหุ่นแบบนี้ว่า เพื่อหาเงินค่ารักษาให้กับคนรักที่ตอนนี้ป่วยเป็นโรคซึมเศร้าและไบโพลาร์ หรือโรคอารมณ์แปรปรวนสองขั้ว ที่มีค่าใช้จ่ายอาทิตย์ละหมื่นกว่าบาท
.
“หมอบอกว่ายาห้ามขาด เพราะมีเปอร์เซ็นต์ที่จะหาย” ด้วยความหวัง ลุงนิดจึงมายืนตรงนี้ตั้งแต่สายยันค่ำทุกวัน พร้อมกับความเชื่อว่า ยิ่งใช้เวลายืนนานเท่าไหร่ ก็จะช่วยให้เขาหาเงินได้มากขึ้นเท่านั้น
แต่ใช่ว่าจำนวนเงินจะแปรผันตามความพยายามเสมอไป เพราะมีหลายครั้งที่เขาได้เงินไม่พอตามจำนวนที่ต้องการ โดยเฉพาะช่วงหลังมานี้ นอกจากเวลาที่เสียไป ลุงนิดก็เริ่มรู้สึกถึงอาการปวดเท้าและเข่า ที่แสดงอาการให้เห็นมากขึ้นทุกวัน
.
“เข่านี่ปวดมาก…แต่มันก็ต้องทนเอา เพราะไม่อยากเห็นเค้าตายต่อหน้า” น้ำเสียงที่เคยราบเรียบภายใต้หน้ากากสีดำเริ่มสั่นเครือ แต่ดูเหมือนเขาจะพยายามเก็บกลั้นมันเอาไว้ “ถึงอย่างไร ผมก็จะทำไปจนกว่าเค้าจะหาย…”
.
ตอนนี้แสงแดดที่คล้ายสปอตไลท์บนเวทีหลุบหายไปเมื่อยามบ่ายมาถึง
ส่วนลุงนิดยังคงยืนนิ่งอยู่ที่เดิม และยังคงแสดงบทบาทหุ่นนิ่งของเขาต่อไป
.
หาก “การกระทำสำคัญกว่าคำพูด” อย่างที่บางคนเคยบอกไว้
.
สิ่งที่ลุงนิดทำ ก็น่าจะหมายถึงคำว่า ‘รัก’ ที่แสดงออกด้วย ‘การกระทำ’ ได้เป็นอย่างดี.

 

#หุ่น #คอสเพลย์ #phtoessay #LIFE #common
ความรักทำให้คนเป็นหุ่น
#หุ่น #คอสเพลย์ #phtoessay #LIFE #common
ภายใต้ชุดสีดำคือชายสูงอายุในวัย 58 ที่ต้องทำทุกอย่างเพื่อให้คนรักหายจากโรคร้าย
#หุ่น #คอสเพลย์ #phtoessay #LIFE #common
“ร้อนแต่ก็ต้องทนเอา เดี๋ยวบ่ายแดดก็พ้นตึกแล้ว”
#หุ่น #คอสเพลย์ #phtoessay #LIFE #common
แดดในตอนสายที่พาดลงมายังที่ลุงนิดยืนอยู่ ทำให้บริเวณนั้นคล้ายกับเวทีขนาดย่อมที่อยู่ใจกลางเมือง
#หุ่น #คอสเพลย์ #phtoessay #LIFE #common
อุปกรณ์บางส่วนที่เพื่อนของลุงนิดให้หยิบยืมมาใช้และก็มีอีกบางส่วนที่พอจะหาได้เอง
#หุ่น #คอสเพลย์ #phtoessay #LIFE #common
อิริยาบถช่วงสั้นๆหลังจากที่ลุงนิดได้ยืนนิ่งมาเป็นเวลานาน
#หุ่น #คอสเพลย์ #phtoessay #LIFE #common
กว่า 10 ชั่วโมงต่อวันที่ต้องมายืนเป็นหุ่นนิ่งเพื่อแลกกับค่ารักษาพยาบาลของคนรัก
#หุ่น #คอสเพลย์ #phtoessay #LIFE #common
“เท้ากับเข่าปวดมากที่สุด พอถึงบ้านก็ต้องนอนยกขาขึ้นเพื่อให้เลือดมันไหลเวียน”
#หุ่น #คอสเพลย์ #phtoessay #LIFE #common
“..ผมจะทำไปจนกว่าเค้าจะหาย..”
#หุ่น #คอสเพลย์ #phtoessay #LIFE #common
หลังจากที่ยืนมาเป็นระยะเวลาหนึ่ง ลุกนิดก็จะนั่งยองๆ เพื่อลดอาการเมื่อยล้าของเข่าและเท้า
#หุ่น #คอสเพลย์ #phtoessay #LIFE #common
ชายใจดีที่มามอบอาหารและน้ำดื่ม พร้อมกับคำพูดให้กำลังใจให้กับลุงนิด
#หุ่น #คอสเพลย์ #phtoessay #LIFE #common
“เข่านี่ปวดมาก…แต่มันก็ต้องทนเอา เพราะไม่อยากเห็นเค้าตายต่อหน้า”
#หุ่น #คอสเพลย์ #phtoessay #LIFE #common
หนึ่งชีวิตเล็กๆ ที่ต้องต่อสู้กับโชคชะตาในเมืองใหญ่เมืองนี้
#หุ่น #คอสเพลย์ #phtoessay #LIFE #common
น้ำเอยน้ำใจ
#หุ่น #คอสเพลย์ #phtoessay #LIFE #common
เมื่อมีคนเดินเข้ามาหย่อนเงินลงกล่องรับบริจาค ลุงนิดก็จะทำท่าพนมมือไหว้ขอบคุณเพื่อเป็นการตอบแทน