#photoessay

ดอกไม้หลายสายพันธุ์กำลังแข่งกันบานอวดโฉมรอรับนักท่องเที่ยวที่เดินทางมาเยี่ยมชมงาน ‘พรรณไม้งามอร่ามสวนหลวง ร.9’

‘ในปี 2527 กรุงเทพมหานครถูกระบุว่า เป็นเมืองที่มีความสกปรกอันดับ 1 ใน 6 เมืองหลักของโลก และมีการคาดการณ์แนวโน้มถึงความเป็นไปได้ในการก้าวข้ึนไปเป็น 1 ใน 5 ของเมืองที่ติดอันดับสกปรกที่สุดในโลก’

ผืนน้ำที่ปกคลุมภูเขาเอาไว้จนเหลือแค่เพียงปลายยอดแหลมคล้ายเกาะแก่งเป็นฉากชีวิตในวันนี้ ที่มนุษย์เมืองหลวงอยากเดินทางออกมาสัมผัสกับธรรมชาติในวันหยุด มากกว่าจะอยู่กับเมืองตึกสูงน้อยใหญ่ที่เห็นอยู่ทุกวี่วัน

ในทุกครั้ง ที่ฝนตกลงมาอย่างหนักน้ำก็มักจะท่วมอย่างนี้จนกลายเป็นเรื่องปกติ หรือว่าสิ่งเหล่านี้คือวิถีชีวิตที่อยู่คู่กับเมืองๆ นี้ ไปเสียแล้ว และเราจะยอมรับความปกติอันไม่ปกติเช่นนี้จริงๆ หรือ?

“ช่วงเวลานี้คล้ายกับเป็นช่วงเวลาของการพักผ่อนหย่อนใจของใครหลายคน หลังจากที่ต้องเผชิญกับสถานการณ์การระบาดของโรคโควิดตลอดหลายเดือนที่ผ่านมา”

“เสาธงไกด์…แต่ละอันล้วนมีเอกลักษณ์”

“ราวกับพระมหากรุณาธิคุณของพระราชาที่แผ่ไพศาลมายังหัวใจพสกนิกรชาวไทย”

“…หน้าบันพระอุโบสถ ที่ประดับด้วยกระเบื้องเคลือบลวดลายทิวทัศน์แบบจีน และรูปหงส์คู่ซึ่งสื่อถึงสตรีผู้สูงศักดิ์…”

“เพราะวันที่ 24 มีนาคมนี้ คือการเลือกตั้งครั้งสำคัญหลังจากที่ประเทศไทยว่างเว้นจากการเลือกตั้งมานานเกือบ 8 ปี”