On Earth We’re Briefly Gorgeous นิยายแนวอัตชีวประวัติของลูกเสี้ยวเวียดนาม-อเมริกัน คนนอกคอกของพระเจ้าผู้เลือกอะไรไม่ได้ นอกจากเขียนชีวิตของตนขึ้นมาผ่านจดหมายถึงแม่

‘ที่ว่าง’ พื้นที่ว่างเปล่าที่อาจถูกมองว่าไร้ความหมาย แต่ในทางปรัชญา ที่ว่างซึ่งดูคล้ายล่องหนไม่เคยเป็นความว่างเปล่า แต่มันมีความสำคัญ และมีน้ำหนักพอๆ กับวัตถุทางกายภาพ

The Book of Homelessness หนังสือภาพโดยคนไร้บ้านเล่มแรกของโลก รวมงานศิลปะฝีมือของคนไร้บ้านหลากหลายที่มาที่ไป ทั้งงานวาดเส้น ข้อความ บทกวี หรือกระทั่งภาพถ่าย ที่เกิดจากเรื่องราวในชีวิตจริง เล่าออกมาจากประสบการณ์และน้ำเสียที่สัตย์ซื่อ

ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กหรือใหญ่ ความกลัวในใจมักเป็นอุปสรรคสำคัญเสมอ แต่สิ่งที่อาจสำคัญกว่าก็คือ การลองตั้งคำถามดูสักครั้งว่า หากเราเอาชนะความกลัว และลงมือทำอะไรสักอย่างได้ ชีวิตและเส้นขอบฟ้ายามอาทิตย์อัสดงของเราจะงดงามขึ้นเพียงใด

เพียงแค่เรามองไม่เห็นอะไรเลยสักอย่างไม่ได้หมายความว่าพื้นที่นั้นๆ ว่างเปล่า เพราะอย่างน้อยสิ่งที่ดำรงอยู่คือ ‘พื้นที่’

ปัจจัยภายนอกเป็นสิ่งที่ควบคุมได้ยาก แต่เราจะจัดการปัจจัยภายในที่จะทำให้เราไม่รู้สึกว่ากำลังโยนเวลาในชีวิตทิ้งไปอย่างสูญเปล่าดายได้อย่างไร

ท่องเที่ยวไปแบบ Virtual Travel นั่งนิ่งๆ เฝ้ามองแสงอาทิตย์รอบโลก เพราะ “เมื่อคุณตาย คุณจะไม่ได้เห็นแสงอัสดงอีก”

dilemma หรือ ‘ภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก’ วิธีออกกำลังกายทางความคิดที่มุ่งเน้นตั้งคำถามถึง ‘หลักจริยธรรม’ คำถามคือทางที่ดีที่สุดคืออะไร?

“สิ่งที่ทำให้เราเป็นทุกข์ไม่ได้อยู่ในอดีตหรืออนาคต: แต่มันอยู่ตรงนี้ ณ ปัจจุบัน ในความทรงจำของเรา ในความคาดหวังของเรา เรากระสันอยากได้นิรันดร์กาล เราทรมานต่อการล่วงผ่านของเวลา เราเป็นทุกข์เพราะกาลเวลา เวลาคือความทุกข์”